Monday, November 25, 2013

Хэлж амжаагүй хайр



Хажуугаар нь итгэл дүүрэн, нүүрэндээ үл мэдэг инээмсэглэл тодруулсаар түүний дэргэдүүр зөрж өнгөрлөө. Дэргэдүүр нь гарахдаа 10 жилийн нууцхан бөгөөд гэнэн шохоорхол минь үүрд баяртай гэж дотроо аяархан боловч итгэлтэй шивнэж билээ.
Хэлж амжаагүй...
Би 18 нас хүрэх нилээн дөхсөн байлаа. 9 дүгээр ангид элсэн ороод л шинэ сургууль, шинэ анги, шинэ хамт олон, шинэ багш нар гээд бүх л зүйл нь надад шинэхэн, миний 8 жил сурсан сургуулиас бүх л юмаараа өөр байлаа. Тэр дундаа охидууд нь тэс өөр. Бүгд нүүрэндээ инээмсэглэл тодруулан сургуулийн хана даган алхалдана. Шинэ сургууль орчиндоо дасан танилцах гэж эхний долоо хоногийг завгүйл өнгөрүүлэв. За тэгээд нэг юм анги хамт олонтойгоо дасаж шинэ ангийн хэмнэлд дасан зохицож нэг ангийхан боллоо.
Намрын нар зөөлөн ээсэн эхний сар дуусан гадаа жихүүн салхи сэвэлзэж ирэхэд биеийн тамирын хичээл зааланд ордог боллоо. Тамирын хичээл зааланд ордог болсоноос хойш би долоо хоногийн эхний биеийн тамирын хичээлийг тэсэн ядан хүлээдэг боллоо. Гүйж харайх дуртайдаа биш төгсөх ангийн нэг хөөрхөн охиныг харах гэж л яардаг байсан юм. Тэр охины анги долоо хоногийн эхний өдрийн эхний цаг дээр манай ангитай цуг биеийн тамир ордог байлаа.

Тэр охин ангийн дарга. Ангийн журналаа энгэртээ тэврээд үүдний хаалгаар алхан орж ирээд заал хүртэл намуухнаар алхана. Алхах нь яг л хөвөх шиг хөнгөн, нүдээрээ даруухан инээмсэглэл тодруулж хацар нь яагааран гэрэлтэж царайнаас нь гэрэл цацарч байгаа мэт надад харагддаг байлаа. Анги нь манай ангиас нээх холгүй эсрэг талын буудаг шатны хажууд байдаг юм. Манай ангид бол баруун талын буух шат ойрхон боловч би түүнтэй таарахын тулд зүүн талаар нь буудаг байлаа. Түүний царайг харсан өдрийгөө азтайд бодож тэр өдөртөө л нэг л баяртай хүн. Иймэрхүү байдлаар түүнийг доод ангийнх нь хөвгүүн нууцхан харсаар бараг хагас жилийн нүүр үзлээ. Долоо хоногт аз байвал царайг нь 3 удаа хэдхэн секунд харна. Хажуугаар нь зөрхдөө зүрх догдлож хөл чичирдэг байлаа. Үнэр нь их хурц дотно санагдаж коридорт явж байхад нь бараг үнэрээр нь танина. Тэр тийм ч өндөр биш. Гэхдээ намханд бол орохгүй. Хөөрхөн том алаг нүдгүй, байдаг л нэг нүдтэй. Жинсэн өмд пүүз өмсдөг, нүдээ бүдэгхэн буддаг, уртавтар хар үстэй охин. Байгаа байдал нь хэнэггүй ихэвчлэн ангийнхаа хөвгүүдтэй явж харагддаг эршүүд маягийн тэр нь түүнийг улам хөөрхөн харагдуулдаг юм шигээ.
Орой заримдаа түүний дэргэд байгаагаар төсөөлнө. Нэг өдөр багш нарын өрөөнөөс энгэртээ ваартай 3-н цэцэг тэвэрсээр гарч ирлээ. Би хувиар харахаар багш нарын өрөө рүү явж байсан зорилгоо мартан түүнийг хараад гацчихлаа. Дотроо би өргөөд явья гэж хэлэх гэсэн ч бие, хэл, хөл 3 хөшчихөөд юу ч хэлж хийж амжаагүй байтал ангийнх нь нэг шаврын хаалт болсон хөвгүүн ирээд цэцэгнээс нь аваад явчихдаг байгаа. Дотроо их харамсан хэсэг тэндээ юу хийхээ мэдэхгүй зогсож байтал ангийн багш мөрөн дээр гараа тавиад хонх дуугарчихлаа анги руугаа орооч гэсэн дуу сонстов гэнэт ухаа орон анги руугаа гүйчихвээ би. Тэр өдрөөс хойш түүний царайг бараг олж харсангүй.
Хаврын шалгалт эхлэх цаг болж төгсөх ангийн хүүхдүүд шалгалтандаа бэлдэж сургууль бөөн бужигнаан. Төгсөх болоогүй бид нарыг багш нар тоож анзаарах сөхөөгүй нөгөө амь

No comments:

Post a Comment